I.
Azrail’in elinden içmişim kana kana
Nafile sözden başka ne kaldı sence bana?
Hangi yola çıktıysam adımlarım hep geri
Yerden yüz topluyorum gittiğin günden beri
II.
Bıraktığın boşlukta kimi yoldaş edeyim
Sabır senle gömüldü ben neyle sabredeyim
İzahım sözcüklerin ötesine giderken
Perişanlık perişan beni tarif ederken
Görenler çöküşüme acıyıp şahit oldu
Aynalara baktıkça gözlerim şehit oldu
Sevene daha büyük bir cefa var mı böyle?
Dualardan gelecek bir şifa var mı söyle?
Karanlığa sattıkça gözlerimin ferini
Hep hissettim göğsümde mazinin hançerini
Her ümidin ufkuna bağlandıkça karalar
Deliye döndü durdu kanlı,açık yaralar
İsyanlar neye yarar,sitemlerin içi boş
Toprağın aşktır bana gönlüm mateminle hoş
An gelecek Yaradan beni de öldürecek
Şu gamlı suretimi mahşerde güldürecek
Bu dünya döne döne gidiyorken sonuna
Adını sabır koydum varacağım yanına
III.
Bir aşk ateşiydi ki,kanlı yaş ile söndü
Sana olan hislerim şimdi yemine döndü
Artık sensiz sabahlar karanlık bilinecek
Ay ışığı,yıldızlar göklerden silinecek
Bilmiyorum,çileme kaç takvim eklenecek
Bundan böyle sadece son nefes beklenecek
Gözyaşıma durmak yok her geceme sızacak!
Bundan sonra mürekkep bir tek seni yazacak
Hayatım mateminden öteye gitmeyecek
Senden sonra bahçemde başka gül bitmeyecek!



Gülüm_ece