52
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1777
Okunma

Cananım bu sabah seyrana çıkmış
Uzaktan el edip gel dedi bana.
Koynundan bir elma koydu duvara
Utanma sevgilim, al dedi bana.
Cilvesine cümle alem yanardı
Yanağında çapraz bir beni vardı
Kara kışta benim için bahardı
Ben ona karanfil, gül dedi bana.
Ceylana benzerdi yolda giderken
Pencereden bana işmar ederken
Dilinden bal akar’’gel aşkım’’derken
Konuşmaz dillerim, lal dedi bana.
Evlerine vardım bir gece üstü
Geri dönemedim yollarım pustu
Gözlerim konuştu, dudağım sustu
Nereye gidersin, kal dedi bana.
Çok çabuk geçmişti gecenin nazı
Dokunur mu bize kışın ayazı
Serde hüzün kaldı, yürekte sızı
Ben ateşim derken, kül dedi bana
RABATLI sazımın perdesi düştü
Sanki gerçek değil, hayaldi,düştü
Saçlarıma aklar düştü, kar düştü
Hazana uğramış, dal dedi bana.
Ertürk DEMİRCİ