Takdir-i ilâhiye karşı insanoğlunun elinden hiçbir şey gelmemektedir.
Peygamber efendimiz Ashabı ile beraber otururken ; Hz. Muaviyeye ya Muaviye senin neslinden gelecek olan benim Ehli beytime zarar verecektir buyururlar.
Bunun üzerine Muaviye ya Resulallah ben de evlenmem der. Aradan uzun bir zaman geçtiğinde Hz. Muaviye’ye Yaratanın takdir-i ilâhisi ile bir çıban musallat olur. Ashab-ı kiramdan her kimin bir derdi, bir isteği varsa Resulullaha iletip çaresini dilerlerdi. Peygamber efendimiz bu derdin ancak evlenirse geçeceğini bildirir. Bunun üzerine Hz. Muaviye Ya Resulallah sizin bildirdiğiniz olayın vukuu bulmaması için evlenmekten imtina ederim der. Çocuk doğuramıyacak yaşlı bir kadınla evlenmeyi kabul eder 70 yaşlarında bir kadın bulunur ve evlenir. Takdir olunanın önüne kimsenin geçemiyeceğini bildiren Yüce Rabbim yaşlı kadının hamile olmasını dilemiştir ve bir erkek çocuk dünyaya gelir. Hz. Muaviye çocuğu kucağına alır Peygamberimize ismini koyması için götürmek için yola çıkar, yeni doğmuş bir çocuk yolda giderken babasının sakallarını tutar ve acıtır bir şekilde çeker. Bunun üzerine Hz. Muaviye gayri ihtiyari bir şekide ; Dur ey Yezit der. Peygamberimizin hanesine varır izin ister Ya Resulallah bir oğlum oldu, ismini koymanız için size getirdim der.
Bunun üzerine İki cihan güneşi ;
Ya Muaviye yolda gelirken sen onun ismini koydun der.

Takdiri sevgili gönüldaşlarıma bırakıyorum. Allaha emanet olun.