6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1657
Okunma
Ağlamanın güzelliğini bilir misin,
Bilir misin bir damla gözyaşının kalbi nasıl yıkadığını,
Bir damla rahmetin bin gökkuşağı doğurduğunu?
Acılardır kibrimizi kıran,
Başkalarına da merhamet duyuran,
Bir boyun büküşle bize tevazuyu öğreten.
Bir ekin düşün ki olgunlaşması için
Güneşin yakması, rüzgârın sarsması,
Çapanın hırpalaması gerek.
En çok ta onu bağrına basacak toprak gerek.
İşte onun gibi, bazen acıtsa da kalplerimizi
Bizi aşağılardan yükseğe çıkaran
Şefkat tokatları gerek.
Hüzün olmasa bilir misin neşenin güzelliğini,
Gece olmasa eğer gündüzün kıymetini
Ve tüm bunlar olmadan yaşamın değerini?
Öyleyse Ey Kerim olan Rabbim!
Ağlamayan gözden,
Merhamet duymayan kalpten
Ve seni idrak edemeyecek "Ben"den
Sana sığınırım.
Ne olur bırakma ellerimi.
19.12.2008-19:58
Cevap Yaz