Mehmet Poyraz KARADAĞLI

Ahh sevgili…
Ben artık sana değil, bahtıma ağlıyorum
Ölen sensin ben karaları sana bağlıyorum
Sitemim feleğe yüreğim ateşlerde dağlıyorum
Dönme sakın yüreğim yaraların sarıyorum,

Ahh sevgili…
Virandı zaten senin bahçen, gül ekemedim ki solsun,
Dallarına hep baykuş tünemişti, gönül kuşum nereye konsun
Kararmıştı sendeki yürek, kinle nasıl dolsun
Ben sana dön demedim ki, dememde bu son olsun

Ahh sevgili…
Mevsimler sende hep yaz iken, bende kara kış
Olmayan resimler hatıra olacakmış, bu nasıl iş
Kıvırmak hoş değil, insanda, bir olmalı iç ile dış
Yoksa rüyanda mı gördün, sana dön dediğimi ne iş

Ahh sevgili…
Başa taç olmak değildi gayem, yüreğin yeterdi
Senleyken bile sensiz olmak, ölümden beterdi
Görmeden âşık olduğum yüzün burnumda tüterdi
Dön demedim ki sana, yüreğim seni içinde bitirdi

Ahh sevgili…
Sen bilmezsin, çile çekmek seven yüreklerin işi
Hayatımı zehir ettin soframa koyduğun haşıl aşı
Yüreğim kan ağlasa da, bağrıma bastım kara taşı
Artık bitti dön demem, kana karışsada gözüm yaşı

Ahh sevgili…
Sen saklı düşlerimin sırça köşkünde sultan idin
Kimseden görmediğin sevgiyi aşkı bende gördün,
Sen yıktın gönül sarayımı, köşkümü, ne idi derdin
Dön demem asla sana, sen bu aşkı öldürüp bitirdin…

_____________Saklı Düşlerim…