İşçi bir ailenin en sonuncu ferdiydim,
Sıradışılığımla,baş edilmez derdiydim.

Annem kızardı bana,kızım neden böylesin
E bu da benim yapım, bilen varsa söylesin..

Erkek gibi giyinir,serserilik yapardım,
Ama herşeye rağmen, doğru yola sapardım.

Ne konser gitmediğim,ne tiyatrolar kaldı,
Zamanımın çoğunu loş sinemalar aldı.

Biraz zekiydim sanki,hem okur,hem gezerdim.
Zevkimden ödün vermez,ama takdir dizerdim.

Çok çalışıp kazandım,yabancı dil severdim,
En güzeli denince,Türkçe’mizi överdim..

Üniversitedeydim,olmuştu istekleri
Yarıda bırakınca,solmuştu dilekleri..

Geleceğimi alıp avucuna koyarken,
Düşler giymiş gençliği,senin için soyarken

Ve soldurup her gülü sana nergis dererken,
Nergis yapraklarından sana ömür sererken,

Düşün ki senin için ben nelerden vazgeçtim,
Vazgeçilmezim diye sadece seni seçtim..

Hiç bakmadım seçerken bir an olsun dışına
Kardelen de çiçektir,ben razıydım kışına..

Geceme yıldız saçar bana bakarsa gözün,
Yüreğim bahar olur,ısıtır dedim sözün..

Ne yazık yıllar boyu suskunluğunda kaldım,
Karanlık gölgelerden kendime ışık çaldım..

Verilecek ne varsa yalnızca benden gitti,
Rengârenk umutlarım zamanla solup yitti..

Elbet bir gün başını duvarlara vurursun,
Çekip gideceğim gün yollarıma durursun.

Bil ki son pişmanlığın sana olmaz faydası,
Bil ki çoktan azaldı şu gönlümün paydası..

Bahçemdeki çiçeği çekip söktükten sonra
İçimdeki cam köşkü kırıp döktükten sonra

Kalemi kırdı gönül,adaleti kalmadı,
Şimdi " canım " desen de,asaleti kalmadı..