Gök gürlüyordu kızgın gibi,
Yağmur bardaktan boşanıyordu.
Şimşekler özgürdü kendince,
Çocuklar gibi oyun oynuyordu,
Sen korkuyordun.

Yaşanası düşlerin,
Temkinsiz yakalanışında,
Tarifsiz tatları gizleyen öpüşlerin,
Geride bıraktığı dudak payında,
Sen ıslanıyordun.

Küfrediyordum kadere,
Kederimden olsa gerek,
Alışıktım ben gidenlere,
Zor işti elbet sevmek,
Sen seviyordun.

Resimler çiziyordum ben,
Karanlıkların ardına gizlenip,
Gözlerindeki bakışı düşlüyordum,
Ağlıyordum içten içe hislenip,
Sen gülüyordun.

İnadına yaşıyordum seni,
Hayat engelleri dizse de,
Vazgeçmeleri bilmedim ki,
Gem vuramazken sözlere,
Sen susuyordun.

Susuyordum.
Çöllerin ortasında kalmışçasına,
Seni arıyordum,
Aşk hırkasıyla, sevgi asasıyla,
Sen yok oluyordun.

Kimsesizim dediğimde,
İnanamıyordun kimseler gibi,
Ben alışıktım terk edilmelere,
Köşe başlarında bekliyordum.
Sen gelmiyordun.

BAKİ EVKARALI