Yağmur Çürüyen Kalabalığın Tam Ortasında


Yağmur çürüyen kalabalığın tam ortasında
Düzgün cümle kuran tüm uzmanların ortasında
Aldatmayı bir kitap adı olarak okuyanlar arasında
Sanki çocuklara yağıyor gibi yağmur, büyükler şemsiyeli
Büyüklerin silecekleri de var hani yağmur bilmez onlar
Kalabalık Marks Weber okuyanların bir deneği sadece
Unutulmuş gökyüzünün rengi kelebekler çiçekler
Şimdi kopyalanmasını bekliyor insanın
Çağ böyle ister körlük bunu ister
Kuantumdan zayıf bilimsel körebeler
İyi ki beli bükülmüş ihtiyarlar
İyi ki elma ağacından düşen çocuklar var
Yazılmazdı aşk adına hiçbir şey
Her yazı bir yazgı aslında
Bir kuşun kaderindeki derin yazı bile
Düşer kimi zaman bir cami avlusuna

Mutlaka bir açıklaması var ay tutulmasının
Adını koyar geçersininiz tüm bilinmezlerin
Ağlayan bir cumanın yalnız ağaçlar gibi
Ne söylediğini kim bilir yağmur sonrasında
Kalabalık çölün yitik çocuğu
Çocukların oyun bile saymadığı
Yaşlıların acıyarak baktığı bu insanlar
Bir sayıdan öte bir şey değil yönsüz ve pürtelâş
Yaşarken ve ölürken üstünde gazete
Çok belliydi çok bilimsel oldukça çağdaş
Çok kaldı dünyada çok gezdi kıtaları
Sehpasını süsleyen mahkûm misali
Körlük bunu ister kötü rüzgârlar eser
Yağmurda ağlayan çocuk beli bükülmüş ihtiyar
Kuantumdan daha muzaffer daha açık aşka bile
Üniformalar, sonra koşu, besili atlar gibi
Yağmuru camdan seyreden bilimsel körebe