Yar…
Neyleyim
Kendimi alamıyorum
Dağlanan dertlerimin
Sevdasıyla ağlıyorum
Aşk için ey hak diyor,
Niyaza avdet ederek nefesleniyorum

Ne derdi
Dert ediniyorum
Ve ne de sevda için
Halimi hazır hissediyorum
Hoyratlığımla daralıyor, kalbi
Hissedişler sancısını yaşıyorum

Biliyorum
Fevkalade hamım
Âdemi has olmaktan
Maksadım tahkike uzanırım
Yalnız aklın kifayetsizliğini
Anarım, istişare için hep aranırım

Bilmek, bilginin
Edebini hissetmektir
Bir tevazuu ile nefeslenmeyi
Becermek için elzemdir
Görgü kalbin, hissediş arın,
Sabır kanatın hasadında aranandır

Zayiat hakkı
Anmak için andır
Hareket ve kuvvetin
Gerekçesi nefeslerde hardır
Ecrin karşılığında ne vardır,
Vuslat hakikatin taranmasındadır

Uzuvlar kendi
Hilkatine meyleder
İrade insan kimliğinde
Neden hesaba amadedir
Nefs asla nankör değildir,
Nizam edilirse hizmet için şevktir

Suçlayan
Can kendini tarasın
Nedamet içinde solumadan
Hakkı bir ansın hayır, nerededir,
Hikmeti nedir, bilmeden haykırmasın

Kim ne yaparsa
Yaşamadan gitmez
Rızkı tükenmeden nefesleri
Takatsizliğe erişmez
Kalp inşirah içinde yenilenmez
Ve ruhu bizarlığına asla doyamaz

Nesilden
Nesle tekabül eder
Keder, heder olmayı
Niçin davet eder
Ne derlere kim avdet eder,
Kalp sahibiyle ancak itminana erer

Mustafa Cilasun