Nerde şimdi bizim dağlara çıkan, yollar,
Ömrümü eskittiğim taş dolu yılan, yollar,
Şimdi çekildiğim köşemde, hüzünlüyüm,
Nerde gözlerime yaşları dolduran, yıllar.

Bir ömür tükettim yüce dağlar, başında,
Azıklar açtım yedim ne pınarlar, başında,
Her biri hayal oldu, hasretiyle yandığım,
Hasta oldum çok zaman dağlar, kışında.

Ormanlar gezdim fidanlar diktim, dağlara,
Kozalak topladım tohum serptim dağlara,
Bahar geldi saydım, taşların arasından,
Yeşilden bir dünya bıraktım, boz kırlara.

Yıllar geçti her fidanlar büyüdü,dağlarda,
Geceler oldu ışıklar göründü, dağlarda,
Alev alev oldu her yer, şafak söktü sanki,
Orman yanıp bitti ışıklar söndü, kırlarda.

Hayalleriyle yaşarım şimdi, geçmişimin,
Anılarımın hepsi de güzeldi, geçmişimin,
Bir de yeşil dağlar, yanıp kül olmasaydı,
Hayat boyu yüzü hep gülerdi, emeklinin

A.Yüksel Şanlıer
30 Kasım 2008-11-30
ANTALYA