Olmuyor be şair olmuyor,
Uyaklarla mısralar aynı kefeye konmuyor
Bir şair ve bir adam, köprü altı veya üstünde
Ne fark eder; aşka bu kadar uymuyor.

Kebapçıların önünde döner de durur gözleri
Çifte kavrulur ciğer; şiş denilen menzili
Ah, başlarında bir idamlık düşünce
Sözlerinin özüne yürek koyup dinmiyor.

Maraş, İstanbul’a aldırmıyor; Adana gibi yakmıyor
Hangi gözlere dalsam gözlerin gibi bakmıyor.
Serimde dolanır sevda, kış ayazında vuruldu
Dağ başında kar gibi saklanmıyor.

Minareden sela verilir kulak verip dinlemiyor
Ezberim kıt deyip söyleneni ezberlemiyor
Sultan gibi gönül bahçesinden süzülüp
Güllerimin şahı olmuyor.

Ay dolanır gökte, yıldızlarda endişe
Cebinde üç kuruşluk bir kese
Ucuzdur diye beğenmiyor hediye
Misafirdir deyip başköşeye koymuyor.


Aldanma şair sözü elbet yalandır
Senden bana kalan yürekte talandır
Serimde bir bela, sevdayı salandır
Sözlerime kanıp ben gibi yanmıyor.

Olmuyor be şair olmuyor,
Uyaklarla mısralar aynı kefeye konmuyor
Bir şair ve bir adam, köprü altı veya üstünde
Ne fark eder; aşka bu kadar uymuyor.

M.S./2008
Kahramanmaraş