Yorganı başıma çekip ağladım
Yastığım ıslandı sen gittin diye
Karışıp sellere akıp çağladım
Dereler seslendi sen gittin diye

Kimseye sokulup yanaşamadım
Yokluğuna çare danışamadım
Bir hıçkırık tuttu konuşamadım
Dillerim paslandı sen gittin diye

Gönlümü gönlüne eş edemedim
Çetinmiş ayrılık baş edemedim
Ev kurup odalar döşetemedim
Mekânım yaslandı sen gittin diye

Bir ceylan avına yaptım girişim
Yay elimde kaldı koptu kirişim
Sardı dört yanımı kar boran hışım
Yollarım sislendi sen gittin diye

Benimkide yürek ne taş ne demir
Mağrurlanmak niye aslımız çamur
Tozpembe hayalle başlayan ömür
Kederle süslendi sen gittin diye

ŞENER im ayrılık zordur çekilmez
Elin oldun gayrı sana bakılmaz
Düşen yaprak dala geri takılmaz
Dallarım hislendi sen gittin diye

Ahmet ŞENER