Zaman en iyi ilaçmış…! ?
Acı, zehirli bir yılanın
Dişlerini yüreğine geçirmesiyse şayet,
Zaman,
Sadece sakinleştirip,
Çöreklendirecektir yüreğin orta yerinde
Ve en küçük bir kıpırtıda,
Sapladığı dişleriyle,
Dikecektir kafasını,
Canını yeniden acıtarak.

Zaman en iyi ilaçmış…! ?
Acı, volkanik bir dağın
Yüreğinde patlamasıysa şayet,
Zaman,
Lavların yakıcılığını azaltıp,
Kabuk tutacaktır yüreğin üzerinde
Ve en küçük bir sarsıntıda
Saklandığı kabuktan
Püskürtecektir lavlarını
Canını daha da yakarak.

Zaman en iyi ilaçmış…! ?
Acı öfke yağmurları ile beslenmiş,
Delice akan bir ırmaksa şayet,
Zaman,
Sadece geçici bir set çekip,
Biriktirecektir yüreğinin engininde
Ve en küçük bir damlada,
Taşıracaktır sabrını,
Onardığın ne varsa yeniden yıkarak.

Zaman en iyi ilaçmış…! ?
Yılan ölse de kalacak
Dişleri ve leşi,
Volkan sönse de taşınacak
Külleri ve izi
Irmak kurusa da bitmeyecek,
Her yağmurda sel bekleyişi.
Ama tükenirse yürek şayet,
İşte o,
Zaman denilen ilacın eseri.

Kasım - 2008




« Önceki Şiir Sonraki Şiir »