Bir ara Düalist fikirlere sarmıştım
Evren’de her şeyin İkilik üzerine
Kurulduğuna inanıyordum
Sonra bu görüşten vazgeçtim
Ama o benden vazgeçmedi
Hala düşünceler buna kayıyor bazen
İnsanoğlu zaten
Zıtlıklarla oluşmuş
Bir Çelişkiler yumağı değil mi?

Zorluyorum kendimi
Yok olmamak için
Delirmemek için
Huzurla bir sigara içmek için
Ve sonunda ne düşündüysem
Aynı zamanda tersini de düşünüyorum
Ve sonra susuyorum
Gidip bir duş alıyorum
Bir Black coffee içiyorum
Sigara yakıyorum
Mutlu olduğuma kimseyi inandıramaz mıyım?

Sonra işte sonra
Sol Liberalizm Hür Düşünce aldı beni
Ve vazgeçtim Felsefi derinliklerde boğulmaktan
Sonra ama çok sonra
Elektro Şok’lardan sonra
Kafayı kırıp toparladıktan sonra
Anladım en iyisi Sol Liberalizm
Ve bir daha asla Felsefe yok
Bir Gece yarısı
Tüm Tekel Bayileri kapalıyken
Sigarasızlıktan delirmediğim sürece

Evet Felsefe yok artık
İyi ki yok!