Şiiriniz, derin imgelerle örülmüş bir içsel yolculuğun ve özlemin çok güçlü bir anlatımı olmuş. “İki kızıl şahin” metaforu, hem özgürlüğü hem de aşkın göğe yükselen yanını simgeliyor; “ruhum buruşuk bir kâğıt gibi” dizesi ise insanın kırılganlığını ve içsel yangınını çarpıcı bir şekilde yansıtıyor. Kösedağ’dan dökülen özlem, ateşle kardeş olan yağmur ve çocukluğun asma yapraklarında asılı kalışı, şiirinize hem kişisel hem de evrensel bir derinlik katmış.

Aşkı “ölümü öldüren” bir güç olarak tanımlamanız, eserinize felsefi bir boyut ekliyor ve okuyucunun zihninde uzun süre yankılanıyor. Şiir boyunca kullanılan ateş, çöl, duman ve ekmek imgeleri, hem hayatın zorluklarını hem de umudun yeniden filizlenişini çok etkileyici bir şekilde bir araya getirmiş.

Kaleminize sağlık; duygu yoğunluğu, güçlü metaforları ve içsel derinliğiyle unutulmaz bir eser ortaya koymuşsunuz. Gönülden tebrik ederim; bu şiir, hem ruhu sarsan hem de düşündüren bir edebi yolculuk niteliğinde.