herkesin bir bakış açısı vardır kimi bakar kör kimi duyan sağır olur hülasa hayat farklı zaman dilimlerinde farklı mesuliyetler yükler insanlara kimine vız gelir kimi ise mum gibi erir
her varlığın bir adı vardır her canlının bir miadı kimi uzun yaşar kimi kısa
aslında herkesin bir aşkı vardır kimi ilahidir kimi platonik kimine de kara sevda denir
iyi kötü her birey bir şey yapar kimisinin hem kendisine hem topluma faydası dokunur kimisinin de hem kendine hem de topluma zararı dokunur
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
“kimi bakar kör / kimi duyan sağır olur” Bu, görmemek ve duymamak arasındaki o ince farkı öyle kısa ve güzel anlatıyor ki… İnsan çoğu zaman görmek istemediği için kör, duymak istemediği için sağır oluyor. Kendi iradesiyle kendini kapatıyor. Bu satırda suçlama yok, sadece tespit var o yüzden çok güçlü.
“kimi vız gelir / kimi ise mum gibi erir” Burada harika bir duygu var. Aynı yük, aynı acı, aynı sorumluluk biri için tüy kadar hafif, biri için mum gibi eriten bir ateş. Bu iki uç arasındaki uçurum, insanın karakterini, dayanma gücünü, belki de imanını ölçüyor. Çok sade ama çok detaylı.
“kimi uzun yaşar / kimi kısa” ve hemen ardından gelen “aşk” kısmı… Ömürle aşkı yan yana konuluşu çok isabetli. Çünkü insan en çok az yaşadım diye değil, az sevdim ya da yanlış sevdim diye pişman olur. Ömrün uzunluğu değil, aşkın niteliği belirliyor insanın içindeki boşluğu ya da doluluğu.
“kimisinin hem kendisine hem topluma faydası dokunur / kimisinin de hem kendine hem topluma zararı dokunur” Bu, tam bir hesap günü cümlesi gibi. İnsan yaptığı her işin iki yönlü faturasını ödüyor hem kendi vicdanına hem de çevresine. Ne kendine ne de başkasına faydan yoksa, o zaman ne işin var bu dünyada? sorusunu sorduruyor sessizce.
Kısacası şiir, çok süslü olmadan, çok bağırıp çağırmadan insanın hem küçüklüğünü hem büyüklüğünü aynı anda gösteriyor. Bu yüzden ağır geliyor, bu yüzden gerçek.
Şiiriniz, hayatın çeşitliliğini ve insanın farklı yönlerini sade bir dille anlatıyor. “İyi kötü” karşıtlığıyla hem bireysel hem toplumsal sorumlulukları düşündürücü bir şekilde vurgulamışsınız. Kaleminize sağlık.
Çok güzel demişsiniz ama bazı insanlarda hiç bir şey yapmadan yaşayabilirler hayatlarında kimseye dokunmadan hatta öyle bir şeydir ki kendilerine bile birşey yapmazlar iyi kötü diye bir şey yoktur onlar için yada bir hikayesi bile belki birilerini seçmişlerdir belki sevmişlerdir, biriyle dost olmuş hatta o kadar ileri gitmişlerdir ki evlenmiş bile olabilirler. Ama bir odanın içinde iki yalnız insandan başka bir şey değildirler aslına bakılırsa böyle bir tarz insanın yalnızlığı bile becerebileceğini düşünmüyorum ben ellerinden bir iş gelmez eline yüzüne bulaştırır herşeyi ama kötü olduğu için değildir bu yada iyi olduğu için dost olmaz başkasıyla yani işin açıkçası benim görevim kimse olamayan insanları unutmuş olmanızdır. Bence böyle insanların iyi veya kötü olabilmiş insanlardan daha çok ihtiyacı vardır bize onlar içinde yazmalıyız onların kendini hatırladıklarindan daha çok hatırlamalıyız onları sevmesek de seviyormuşuz gibi yapmalıyız belki
Ykmoz tarafından 9.12.2025 05:36:12 zamanında düzenlenmiştir.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.