Yürek Dolusu “Seni Seviyorum”Ismarladım…

Sabahın ışığı penceremden süzülüyor
Avuçlarımda tuttuğum fincandan kahve buharı yükseliyor
Kokusunu derin bir nefeste çekiyorum
Kendi yalnızlığımın sıcaklığında
Kendi küçük evrenimde
Kuşlar dalda tek tek ötüyor
Rüzgâr yaprakları sallıyor
Tomurcuklar güneşe uzanıyor
Sokakta hayat uyanıyor
Cami çıkışında yaşlı amcanın baston sesi taşlarda yankılanıyor
Fırıncı bakkal önüne ekmek bırakıyor
İşe gidenlerin ayak sesleri asfaltı dolduruyor
Servis minibüs bekleyenler homurdanıyor
Her ses sabahın ritmini oluşturuyor
İnsanlar telaşla yürüyor
Çocuklar koşuyor
Bisikletlerin tekerlekleri asfaltı yalıyor
Fırıncı ekmekleri vitrine yerleştiriyor
Her hareket her ses görünmez bir orkestranın notasını çalıyor
Balkonun küçük çiçekleri güneşe uzanıyor
Renkleri pembe ve beyaz
Rüzgâr dalları sallıyor
Yapraklar dans ediyor
Ben o dansa katılıyorum sessizce
Kendi içimde büyüyen bir sevgiyle
Kendi yüreğimi besleyen bir neşe ile
Bir kapı hafifçe kapanıyor
Kedinin minik adımları taşlara çarpıyor
Uzaklardan kuş sürüleri kanat çırpıyor
Hepsi sabahın bütününe karışıyor
Ben burada kendi sessiz dünyamda
Tüm yaşamın içinde kendi nefesimle var oluyorum
Güneş daha da yükseliyor
Işık odama doluyor
Gölgeler ve renkler birleşiyor
Sabahın tablosunu oluşturuyor
Pencerenin kenarında oturuyorum
Parmaklarımı camın serinliğine bastırıyorum
Ve görüyorum
Hayat sadece ışık ve çiçek değil
Adım adım
Nefes nefese
Seslerin ve hareketlerin içinde de var

Ve sonunda
Yürek dolusu bir “seni seviyorum”
Ismarladım kendime bu sabah
Öyle ki
Köküne su yürümüş fidan gibi olayım
Çiçek açayım
Öyle ki
Alıp koynuma sokasım gelsin şu koca dünyayı
Hüseyin Erdinç