"Aklımı Ellerinize Bıraktım"

Ben böyle değildim,
Bir zamanlar gülüşüm vardı…
Kendime bile yeten bir sükûnet,
Kimseye yük olmadan yürüyen bir ben.
Sonra geldiniz,
Ve susturdunuz içimdeki sesi
"Çok düşünüyorsun" dediniz,
"Abartıyorsun" dediniz,
"Sen de biraz güçlü ol artık"...

Güçlüydüm,
Ama sizin sınavınıza göre değildi gücüm.
Ben kırıldıkça siz alkış tuttunuz,
Ben sustukça siz daha çok bağırdınız.
İçimde ne varsa çekip aldınız;
Aklımı, kalbimi, huzurumu.

Şimdi dalgınsam,
Gözlerim boşluğa takılıyorsa,
Aniden sinirleniyorsam her şeye,
Düşünmeden konuşuyorsam,
Sebebi sizsiniz…
Sizin ilgisizliğiniz,
Sizin vurdumduymazlığınız,
Ve en çok da
Sizin “Ben ne yaptım ki?” sorunuz!

Beni siz delirttiniz,
Ve şimdi bakıp bakıp
“Ne hale gelmiş” diyorsunuz.
Bilmezsiniz ki
Bu hale sizin ellerinizde geldim.
Tebrik ederim,
İçimdeki son sağlam parçayı da kırdınız.