İndim gül bağına, kırmızı gül derledim,
Aldım sevgiliyi, kalbinden yer eyledim,
Sevindirdi uçtum,gökte uçan bir kuştum,
Aşk adına taptım, aç nefsimi körledim.

Çıktım kerevete, girdim kervan içine,
Gül alıp gül verdim,baktım hep sevincine,
Seviyorum dedi,her güller verdiğimde,
Aşk adına kandım, ortak oldum derdine.

Çabuk geçti yıllar,virane oldu bağlar,
Bir can çıkıp geldi, o hiç durmadan ağlar,
Büyüdü serpildi, kanatlandı kuş oldu,
Gelmez oldu artık, ne bahar nede yazlar,

Günler aylar geçti, bitti cicim ayları,
Bozkırlara döndü, bizim dağın kırları,
Ne bağ ne gül kaldı, gül dalda dururken,
Toz toprakla doldu, bizim evin yolları.

Güz gelmiştir artık, güler oldu aynalar,
Çıkar durur oldu, zor dinen fırtınalar,
Sessiz yer bulurdum, kafamı dinleyecek,
Dinse de fırtına, hep vardır hatıralar.

Saçlar ağarmıştır, hazan gelip çatmıştır,
Geçip giden yıllar, derdime dert katmıştır,
Dert olmayan tek şey, içimdeki duran aşk,
O da yıpranmıştır, felek beni satmıştır.

A.Yüksel Şanlıer
18 Kasım 2008-11-18
Antalya