1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
75
Okunma
Sokaklar uyuyor,
ama şehir nefes alıyor hala.
Kaldırımlar ıslak bir ayna,
yansıtıyor neonun solgun portresini.
Bir vapur geçiyor Boğaz’dan,
içinde görünmeyen hikayeler.
Dalgalar fısıldıyor eski bir şarkıyı,
duyuyor musun, yoksa sadece ben mi?
Zaman, ceplerinde biriken toz gibi,
ne zaman döküleceğini bilmiyorsun.
Her köşe başında bekleyen bir ihtimal,
bir kedi, bir melodi,
ya da sadece sen.
Gökyüzü, dev bir boş sayfa,
mürekkebi yıldızlarla doldurulmuş.
Parmak uçlarında ince bir sızı,
yaşamak denen o tuhaf ritim.
Dur, sadece bir an için,
ve dinle kendini.
Sessizliğin içinde,
en gürültülü cevaplar gizli.
Git ve o kapıyı aç.
Bırak rüzgar dağıtsın korkularını.
Unutma, her yeni gün,
daha önce hiç okunmamış bir şiirdir.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (2)
Cevap Yaz