Odanın köşeleri seni ele veriyor.
Söylemediğin sözler,
Yarım kalan bakışlar,
Kendini unutturmak için büyüyen gölgeler…
Hepsi tanık, hepsi suskun.

Masada duran boş bir bardak
Geç kalmış bir cümlenin izini taşıyor.
Sandalyenin bacağında
Senden kaçan bir anının sesi saklı.
Her eşya, işlenen suça dair
Küçük ama keskin bir rapor tutuyor...

Zaman da suç ortağı bu gece.
Dakikalar ağırlaşmış,
Saat adım atmayı reddediyor.
Sanki herkes el ele vermiş
Bir şeyleri örtbas etmeye çalışıyor.

Ama hiçbir şey tam örtülemez.
Çünkü aşkın cinayetlerinde
Karanlık bile doğruyu saklayamaz.
En ufak ışıltı bile
Gerçeği yüzeye çıkarır.

Gerçek şudur,
Bu hikayede kimse masum değil.
Sen yokmuş gibi sustukça,
Ben duymamış gibi çekildikçe
Aşkın göğsünde açılan yara
Her ikimizi de suçlu ilan ediyor.

Tanıklar konuşmuyor belki
Ama susuşlarıyla hükmü çoktan vermişler!
Bu dosya kapanmaz,
Çünkü suç yarım bırakılmış bir cümlede gizli.

Hayati Gündoğdu