0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
71
Okunma
Bazen canım yansa da susarım,
Oysa içimde...
Milyonlarca cam kırığı —
Üzerinde yürüyorum, kanıyor her adım.
Karanlığa sığındım, yıldızlarımı çaldılar.
Kalemi aldım elime, kâğıdı elimden aldılar.
Anlattım insanlara, anlattıklarım oldu silah.
Sustum, Allah duyar dili olmayan yaraları..
Biriken her şey içimde yankılandı,
Çatlaklardan sızdı sessizce.
Işık giriyor şimdi, ama ben eksiliyorum...
Geç kalan bir sabah gibi — bana hiç uğramadı.
Suskunlukla ördüm duvarlarımı;
Ne bir ses, ne bir nefes dokunuyor içime.
Biriken her yara artık konuşuyor,
Her birinde başka bir ses.
Ve şimdi...
Bir rüzgâr gibi dağılıyorum.
Toplanmıyor hiçbir parçam.
Çünkü bu hayat —
Bazen sadece unutmaktan ibaret oluyor.
5.0
100% (3)
