0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
43
Okunma
Her çiçekten kokun var,
Ama hiçbir çiçek sana benzemez.
Sanki bahar, bütün haznesini dökmüş de
Tek bir nefese sığdırmış seni.
Uyanışın, ıslak toprağın ilk kokusu;
Yağmurdan sonraki o derin, serin özlem.
Gül’ün ağırbaşlı ve onurlu duruşu sende,
Lavanta’nın sakinliği, huzur veren o mor sessizlik.
Papatyaların arsız ve çocuksu gülüşü,
Bir kır koşusunun ani sevinci.
Yasemin’in geceye bıraktığı o büyülü imza,
Gizli ve sadece senin bildiğin bir sır gibi.
Seninle konuşmak; bir orkestra dinlemek gibi,
Notalar değil, esanslar çarpışıyor havada.
Ne zaman geçsen yanımdan,
Arkamda binlerce rengin,
Bin bir kokunun senfonisi kalıyor.
Ve en garibi,
O bütün kokuların içinde,
En baskın, en unutulmaz olan,
Sadece senin olan o ten kokusu.
Hiçbir çiçekte olmayan,
Her çiçekten daha güzel... sensin.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (1)
