1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
71
Okunma
GAZZE - Cennetin Çocukları
Cennetin çocukları, yetim ve öksüz,
Gözleri nemli, gönülleri sözsüz.
Bir lokma arar, bir damla suya,
Mahzun bakarlar göğe, umuda.
Babası yoktur, yolu kimsesiz,
Annesi suskun, eli çaresiz.
Kardeşi bile yanında değil,
Küçük yürekler dağlar kadar dil.
Bombalar iner, gökler dar olur,
Her çığlık bir can, her an yar olur.
Ama o çocuk, gülerek gider,
Ölüm bile ondan utanır, titrer.
Kışın donarak, yazın yanarak,
Korkuyla değil, imanla vararak.
“Hasbunallah” der küçücük dudak,
Umuda tutunur, Rabbine yaslanarak.
Dünya susuyor, perdesi kapalı,
Vicdanlar sanki buzlarla kaplı.
Ey Müslüman, uyan, artık uyan,
Bu kan senin de damarından kan.
Çocuklar ölmesin, gülüşler kalsın,
Gökte karanfiller, güller açsın.
Gazze’nin çocukları, vakur, inançlı,
Cennette yıldız, yeryüzünde sancı.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz