3
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
122
Okunma

Sonbaharın en son demindeyim
Geceye düşen ayazlar vurur beni
Üşür sensizliğim baktıkça gökyüzüne
Durgun dolunay hüznümü çağrıştırır
Sessizlik çökmüş her bir köşeye
Hani nerede o gül bahçeleri
Solup gitmiş mevsimin iniltilerinde...
Titriyor sokak lambaları yalnızlığına
Aydınlattığı yollarda ağıtlarım
Sineye çektim savruluşumu
Kader diyerek yudumluyorum özlemini
Sonbahar yaprak dökümleri sonsuzluk mu
Yoksa geleceğin muştusu mudur
İçtiğim çaylar, kahveler sabır tespihlerim...
Kuru dallarda kuş sesini duymaz oldum
Gün güneşi ısıtmıyor toprağı
Ay kasım, gün pazartesi biterken yıl
Yine yoksun uzakların kanatsız meleği
İnsafını yitirmiş bu zalim ayrılıklar
Ömrümüzden ömür alıp götürürken
Sonsuzluğun ta dip noktasına bırakır bizi...
Zafer Direniş
...
5.0
100% (7)