Çoğunluğun olduğu gibi benim de rahmetli annemin yemeklerini hatırlattınız değerli üstadım. Hele o sevgiyle pişen yemekleri yemek için sofrada hep birlikte toplanılan anlar var ya hala içimde sımsıcak haliyle duruyor gibi canlandı. Kaleminiz daim ilhamınız bol olsun
yüreğiniz dert keder görmesin muhteşem bir paylaşım olmuş.
Nicelerine diyorum. Saygılarımla

Çok güzel...
Anne yemekleri,belki de insanın hayatında
Yediği en leziz,en güzel ve en aranır tadlardır.
Örneğin ben rahmetli annemin yaptığı Patlıcan Musakka yemeğinin lezzetini,hiç kimsenin Musakka'sında bulamadım.
Küçük yaşlarımdan itibaren onun yaptığı Musakka yemeğini çok severdim,çok lezzetli bulurdum.Hele yanına bir de tereyağlı pirinç pilavı yapardı ki,değmeyin lezzetlerine.
Evlenip baba evinden ayrılana kadar her hafta annemden Patlıcan Musakka ve Pilav yapmasını isterdim.O da hiç sektirmeden yapardı anneciğim.

Değerli gönül dostu sayın Şükrü bey'cim,bu çok güzel şiiriniz bana geçmişi hatırlattı.
Şiiriniz çok güzel ve anlamlıydı. Evet mantı özel bir yemek..Anne bu yemeği yaptığında bütün aile heyecanlanır,müthiş bir iştah krizine girer adeta.Mantının sevmeyeni yoktur,ya da ben hiç görmedim.
Hele ki bu yemek bir anne elinden çıktıysa.
Onun parmak uçlarından,yüreğindeki sevgi ile hamuru mayalanmış ise,tadı damakları çatlatır. Mantının sosyolojik bir yapısı da vardır,çünkü aile içinde,yediden yetmişe herkes mutlaka yemek masasında olur.
Hatta bu neşeli ve iştahlı birliktelik misafirlerle de ayni masada buluşur.
Bu nedenle ki mantı özel bir yemektir biz Türk'ler için.

Değerli Şükrü bey'cim bu müstesna şiiriniz için sizi içtenlikle kutlarım.Size ve tüm aile bireylerinize sağlıklı,huzurlu ve mutlu günler
temennisiyle,Saygı ve sevgilerimi iletiyorum.
İlhamınız ve duygularınız şiir olsun,bol olsun.

Mantı mı dedin?
Bizim en meşhur yemeğimiz, baş tacımız, misafir ikramımız, ağız tadımız, damak zevkimiz, mide bayramımız MANTI...
Hele hele Kars mantısı olursa.
Biz, 40 - 50 santim yükseklikte sağlam ağaçtan yuvarlak kesilmiş kıyma yapma, et doğrama ağaç parçasına, kasap kütüğü /doğrama kütüğü yerine, "godo" derdik.
İşte o kütük üzerinde keserle veya satırla dövülerek yapılan kıyma ile pişirilen mantı bir başka olurdu.
Et yoksa, kavurma ile, o da yoksa kaz eti ile yapılırdı. Hepsi muhteşem olurdu vallahi.
Şiir de "mantı" tadında.
Özenle seçilmiş kıymalı kelimeler.
Satır satır ne güzel olmuş.
Üzerine de sade veya tere yağı, en doğalından.
Her bir dörtlük. Ev yapımı, sarımsaklı süzme yoğurt...
Yanında mı yatsak, bir daha mı okusak.
İlhamın daim olsun Atay Bey.
Saygı ve selamlar.