0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
63
Okunma
Bir çocuğun mimikleri dondu mu,
en dehşetli savaştır orası
İki kirpik arası nemli bakışlar
Dışa doğru suskun, içe doğru bağırışlar
Bir çocuk, bomba seslerine alıştı mı;
İşte orası katliam yeri
Noktasız bırakır bütün cümleleri
Geceleri, gündüzleri, güzleri...
Avuçlarına saklanır yüzleri
Bir çocuk, gökleri kızıl gördü mü
Maviyi unutur, güneşi unutur
Unutur yeşilin rengini
Kaybeder gözler ahengini
Ne zaman sokakların dili tutuldu mu
O zaman çocuklar susmuştur
farkında olmadığımız herşeyin farkındayız...
Bilenerek köreliyoruz
Eksilerek eskiyoruz
Yaşayarak ölüyoruz
5.0
100% (1)
