Nihal’ime Mektup / Ruhun Meltemi

Tanrı, ilk nefeste seni bana kul kıldı,
Sonra keyfine el koymamı yasak etti.
Özlemin zamanını hesapladı,
Beklemeyi bana cehennem kıldı.
Kölenim ben — boş vaktin olsun diye beklettin,
Ve ben beklerim Nihal’imin adını,
Adını hayallerime mühürleyerek.

Ah, bırak katlanayım bu pençe divanı,
Her mihnete sabrederim senin için,
Her azara baş eğerim varlığına,
Suç yüklemez bile gönlüm sana.
Çünkü sen nerde olursan ol,
Yetkin, güçlü, özgürsün, Nihal’ime.

Senin vaktin, senin kanunundur;
Canın neyi isterse varsın o keyif sürsün.
Ve eğer kendine suç işlersen,
Kendin bağışla yine —
Çünkü ben, beklemeyi bir ibadet bildim,
İyi kötü demeden, suçlamadan,
Senin keyfini beklerim, Nihal’imin ruhunu.

Beklemek cehennemdir,
Ama ben, senin özgürlüğüne kul olmuşum,
O yüzden sevinçle, sabırla,
Beklerim seni.