1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma
Bir ses kaldı, dağların yankısında,
Adınla titrer hâlâ taşlar,
Bir özlem ki, yüreğe zincir olmuş,
Her halkası ayrılık, her halkası kış.
Ey yar,
Uzak kaldı kalplerimiz,
Bir nehir aktı aramıza,
Ne suyu durur, ne köprüsü var.
Yıllar, paslı bir bıçak gibi,
Derin kesmiş sevdanın izini.
Ben hâlâ bir türkü tutarım dudaklarımda,
Senin gözlerinden doğan sabahların kokusuyla.
Yollar bitti, menziller sustu,
Bir ben kaldım, bir de rüzgâr,
İkimiz de seni anlatırız kendi dilimizle,
Biri fısıldar toprağa, biri göğe bağırır.
Uzak kaldı kalplerimiz,
Ama bil ki —
Aynı göğün altındayız hâlâ,
Aynı acının, aynı sevdanın çocuklarıyız.
Ve gün olur,
Bir serçe konar pencerene,
Benim yüreğimdir o —
Uçmayı senden öğrenmiş,
Dönmeyi unutmamış bir kalp…
5.0
100% (4)
