Belki şimdiye kadar yazdığım en uzun şiir bu şiir "Şiirimi okuyan, Selami Tıraşlar her kelimesine nefesini ve ruhunu veren değerli hocam Selami Tıraşlar’a sonsuz teşekkürler… Onun yüreği ve sesi, şiirime hayat verdi, her dizesi daha anlamlı oldu.

(Gül Hatun’un kaleminden)

🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️
Koşmak istedim ama kendimi tutamadım
Boynuna sarılmak vardı içimde sessizce
Ne var ki yapamadım
Yüreğim çağırdı fakat aklım susturdu,
Bu kez gitmedim yüreğimin sesine
Çünkü yeniden üzülmekten korktum
🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️

Gözlerim dolup taştı Hatun’un sabrı ne acı,
Her kelimen yara, her özrün aynı sancı.
Oysa bir dokunuşun, her şeyi affettirirdi belki ama
Her dönüşün, bir öncekinden daha eksik bir ağrıydı.
🕊️🥀

Biliyorum senin de gözlerin aradı,
Saatlerce bakındın etrafına belki de,
Ağladın kim bilir, olduğun yerde sessizce.
Biliyor musun bir adım bile atamadım hissedince,
İçim kırılmış yüreğim savaştaydı sanki kendimle,
Hala kalbimin kırıkları taptaze
🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️

Sana değil, o anıya sarıldım bu gece,
Bir ses, bir nefes, bir hatıran var ya içimde
Hepsi derinden, ince ince
Tek tek hatırıma geldi sen gidince
Artık susmakla seviyorum seni,
Çünkü susmak da bazen sevmek demekmiş gizlice.
🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️

Her kırıldığımda, tekrar af edip, geri döndüm sana,
Sen kırdın sen, döktün hesapsızca,
Hırpaladın beni, kitapsızca,
Bir yapboz tahtası gibi dağıttın her sözü,
Susturdun beni insafsızca
Şunu bil ki sustukça büyüdü içimde fırtına.
🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️🕊️

Kalbim sana öfke dolu ve öfkesi dinmiyor içimde
Neyse ki nefret değil, sadece kırgınlık bir biçimde.
Seni düşündükçe fırtına estikçe esiyor
Bazen hafifletiyor bazen de nefesimi kesiyor
Ama sevgi hâlâ saklı, bilmeden büyüdükçe büyüyor.
🕊️

İsterdim ellerini tutmayı, nefesini hissetmeyi,
Ne var ki hayallerim ulaşılmaz bir gökyüzü gibi.
Sadakatimin altında ezdin be her seferinde,
Sevgi dolu kalbim hâlâ sana açık olduğunu
Bilemedin, bilemedin öylece kırık bıraktın.
🕊️

Uzağındayım çünkü kalbim yoruldu, yüreğim sustu ama,
Gözlerim hâlâ “hatırla sen” der gibi bakıyor.
Koşmak, sarılmak geliyor içimden
Gözlerin aydın sadece parça parça bir kalp bıraktın
Yolun sonunda faka
Gitmedim bu defa, koşmadım ardından,
Kalbim dinlenmek istedi yalnız kalarak
Bir limana gerek duymadı
Oysa seni görmek, sesini duymak en büyük arzumdu
🕊️
Gitseydim, dayanamazdım, sarılırdım boynuna,
Bakardım kendimi o kara gözlerinin derinliğine
Koklardım tenini ciğerlerime çeke çeke,
Paramparça hâlimle yine kendime dönerdim,
Çünkü sen hep üzdün, belki üzeceksin de
🕊️
Hiç özür dilemedin, Hatun’un beklentisi boştu,
Hep “ben haklıyım” dedin, her kavga aynı sancı.
İçimde kırılmalar, dağılmalar boylu boyunca
Yalan değil hâlâ sevgi var, hâlâ yüreğim suskun.
🕊️
Her kelimenin yarasıyla bitirdin umudumu,
Yine de bir parça da olsa saklı içimde.
Belki bir gün anlarsın Hatun’un sessizliğini,
Anlamasan da kalbim seni bekliyor günlerce.
🕊️
Çünkü sevdim, bütün kalbimle sevdim,
Sevgimle kalbim dimdik duruyor,
Yorgun ama hala sağlam
Sevgi ve kırgınlıklar içimi etti deniz,
Bu kez gitmedim, çünkü korktum yeniden üzülmekten.