Avcı hayvanın hakkı mı hüküm

Yaradılanlar bir birinin zıttıdır

İsrail Gazze ile ilgili hüküm verirse olur mu...

ABD rusya ilgli hüküm verirse olur mu...Ukrayna yanlısı Rusla-Ukraynayı nasıl barıştırır...

Yusuf/40 Hüküm Allahın hakkı ilmi sınırsız olanın hakkı hüküm Rahmeti sınırsız olanın hakkı.Avcı hayvan avla ilgili hüküm verse

Yusuf/40: Allah’ı bırakıp da taptıklarınız, sizin ve atalarınızın taktığı birtakım isimlerden başka bir şey değildir. Allah onlar hakkında herhangi bir delil indirmemiştir. Hüküm sadece Allah’a aittir. O size kendisinden başkasına ibadet etmemenizi emretmiştir.

TEFSİRİ:

Hz. Yûsuf, tebliği esnasında gönüllere tesir edecek yumuşak bir üslup kullanır. Her defasında bir samimiyet ve muhabbet ifadesi olarak “Ey benim hapishane arkadaşlarım” hitabında bulunur. Dinleyenlere böyle gönül alıcı hitapta bulunmak sözün tesirli olması bakımından son derece mühimdir. Nitekim Lokmân (a.s.) oğluna nasihatte bulunurken hep “Evlâdım!” diyerek babalık şefkatini gösteren tatlı bir ifade ile söze başlar. (bk. Lokmân 31/13, 16, 17) Hz. Nûh, boğulmasını istemediği oğluna: “Evladım, oğulcuğum gel bizimle beraber gemiye bin” (Hud 11/42) diye yalvarır. Bu üslup aslında Rabbimizin bize öğrettiği bir şefkat ve merhamet üslubudur. Çünkü Cenâb-ı Hak Kur’ân-ı Kerîm’de hususiyle mü’min kullarına en yüce bir şeref ifadesi olarak “Ey iman edenler! Ey mü’minler!” diye hitap eder.

İslâm’ı tebliğde en mühim husus, tevhidi yani Allah’ın var ve bir olduğunu bir iman şuuru halinde kalplere yerleştirebilmektir. Bu sebeple Yûsuf (a.s.) da bu husus üzerinde durmaktadır. Rivayete göre Mısır’da insanların taptığı altın, gümüş, demir, ağaç veya taştan yapılmış; büyük, orta ve küçük çeşitli ebatlarda putlar vardı. Hapishanede de yine oradaki mahkumların taptıkları putlar vardı. Hz. Yûsuf hiçbir fayda ve zarar veremeyen, hiçbir şeye güçleri yetmeyen bu putların mı, yoksa tek olan ve sonsuz kudretiyle her şeyi hâkimiyet ve iradesi altında tutan Allah’ın mı hayırlı olduğunu sorarak, hakikati bulabilmeleri için onları tefekküre davet eder. İşin gerçeğini söylemek gerekirse, bu putlar tapılmaya değer birer tanrı değil, hiçbir anlamları olmayan, insanların kendiliklerinden uydurup taktıkları bir takım isim sahibi varlıklardan ibarettir. Bunların isimden başka hiçbir mâna ve muhtevaları yoktur. Hem bunların ma’bud olduklarına dair, hüküm vermeye yetkili tek merci olan Allah Teâlâ, herhangi bir delil de indirmiş değildir. Yani o putlara tapılacağını kanıtlayacak elinizde hiçbir sağlam delil yoktur. Halbuki akıllı bir insanın delili olmaksızın bir şeyin gerçekliğini kabullenmesi ve onun peşinden gitmesi insanlık şerefine yakışmaz. O halde ne olduğu belirsiz putları terk edip gerçek ilâh olan Allah’a kulluk etmekten başka yol yoktur. Zaten gerçek din de budur.

Hz. Yûsuf, iki hapis arkadaşıyla beraber, onları vesile kılarak, hapiste bulunan herkese İslâm’ı apaçık bir dille tebliğ ettikten sonra sıra rüyaların tâbirine gelir: Kaynak: Ömer Çelik Tefsiri

Allah rasulüme de itaat edn yni Hüküm verme hakkı var rasulümün de der...Esmada Allahla örtüştüğü kadar yasalara itaat halifeye(Halife ne bir ırkın ne bir ailenin hakkı olsun taht kavgaları olyor.Irklaran temsilciler üyeler ile oluşan bir kuruma verilmeli halifelik"BM gibi bir kuruma verilmeli halifelik de"artık.eskileri taklit eksiktir..) itaat et yani Onların da hüküm verme hakkı var...sunnilik şeriatinin de vardı eskiden ama yeni dünyada"Faiz Haram demek eksik bir örtüşmedir marifetle ilimle...yani bu fetvanın hükme hakkı yok...Zıtlar faiz almadan parasını muvahhide vermez...Ey muvahhid ehven-i şerse müşrikten faizle de para al...NATO ehven- şerdi...dost olma ama ehven-i şerr uymak farz...fetva bu olmalı sunilik muvahhidler içindir.müşrik faizsiz para vermez...Kapı komşumuzmüşrik ateist artık...ehven-i şerse faiz ver parasını al ve kullan...

Hz musanın şeriatinden HIZIRIN şeriati üstündü...Deneyler belirler üstün şeriati...Örtüşen şeriati ara hüküm o şeriatin hakkı ancak...

Dış güçlerin sana hazırladığı ana yasa hüküm verici olmamalı...der bu ayet...Zıtlar da .avcı hayvan avla ilgili hüküm vermemeli...avcı av eder çünkü Rahmanlığı eksiktir ava...sömürücü batı yasası hüküm verici olmamalı der bu ayet...vs.

Hüküm verme yetkisi yalnız Allah’a aittir. O da, kendisinden başka hiçbir varlığa kulluk yapmamanızı emretmiştir.Taraf tutma hüküm verici olduğuında yani...

Peygamberin Kur’an dışında müstakil hüküm koyma yetkisinin olmadığı, dolayısıyla Kur’an’da zikredilmediği hâlde hadiste sabit olan hükümlerin Kur’an’a aykırı olduğu gerekçesiyle reddetme temayülü yaygınlaşmaktadır.

Hz. Peygamberin Kur’an Dışında Koyduğu Hükümler var.Sünnet var...Peygamberimin hükme hakkı var dedi Kur’anda Allah bana ve rasulüme itaat et...Rahmanlığımla ilmimle esmamla örtüşene itaat et..."A-Z"yedir örtüşmeler ve itaati hakkediş...

Sünnetin teşrideki yeri iyi bilinmedikçe ve Hz. Peygamberin davranışları model alınmadıkça, İslam’ı hakiki manada anlamamız oldukça zordur. İslam’ın bidayetinden günümüze kadar Müslüman toplumlarında yasamanın kaynağını teşkil eden, daima Kitap (Kur’an) ve Sünnet olmuştur.Deney ölçüdür...uydurma hadisler var çünkü...ve tefsirler israiliyatın etkisinde çünkü...

Yeryüzünün sorumluluğu ve bedeninin kullanımı kendisine verilen insan, Allah’ı gereği gibi tanımaması ve unutmasının sonucu hüküm koyma hakkını kendinde görmüş.Halifeye as ol BM gibi oluşmalı halifelik artık kişi ve aile ve ırk olmamalı...seçimle BM gibi oluşan bir teşkilatlaşmalı halifelik...

Hüküm Allah’ındır ayeti ile Hudeybiye Antlaşması çelişiyor mu?- Hudeybiye yolunda Hz. Peygamberin devesi bitkin düşmüş gibi yerinde durup kalmış. Sahabeler “Ya Raselulellah! Deve harınlaştı (çöküp yüreyemez oldu.” dediler. Hz. Peygamber (asm), devenin öyle bir huyu olmadığını belirtmiş ve “Kâbe’ye saldıran Ebrehe ordusundaki Fili yürümekten alıkoyan onu da alıkoymuştur.” diyerek bu olayı Mekke halkına karşı uzlaşmacı ve yumuşak bir tutum içinde olması için kendisine bir sinyal verildiğini bildirmiştir. Ve ardından da “Vallahi bugün Mekkeliler, bana teklif edecekleri her tekliflerini -Allah’a muhalif olmadığı sürece- kabul ederim” diye ilan etmiştir. (Buhari, Şurut 15)(Sorularla-İslamiyet)

Bilindiği gibi, “Hüküm yalnız Allah’a aittir.” mealindeki ayeti en çok Hariciler tekrar edip duruyorlarmış. Bunu seslendirmekle de Sıffin hadisesindeki “Hakem” olayını hatırlatıyorlar ve bu hakemliği kabul eden bütün tarafların kâfir olduğuna hükmediyorlardı.

“Koca tarafından bir hakem, kadın tarafından da bir hakem gönderin(ki bu hakemler, eşler arasında bir hüküm versinler)” (Nisa, 4/35) ayetinde de insanların da hüküm verebileceğine işaret edilmiştir.