Eyyyy, kalbi kara kaynana...
Canımı candan bezdirdin!
Yıllarca, çirkefliğinle kan kusturdun!
Çare diye kapı kapı dolaştırdın!
Çektiğim bu çile yetsin be kalpsiz Kaynana!

Bırakmasın inşallah, kötü kader peşini...
Yediğin pilav da taş çıksın kırsın dişini..
Allah’im bozsun bütün kötü işini...
Gün gelir inşallah tutamazsın çişini..
Kalpsiz, vicdansız Kaynana!

Dilerim, basamazsın ayaklarının üstüne...
Çekersin acısını romatizmadan!
Safra kesen taş üretsin durmadan!
Estetiğin bozulsun çok geç olmadan!
Yamuk, yumuk olasın!
Be kalpsiz, vicdansız Kaynana!

Yüreğinin karaliğı yüzüne vursun!
Yedirdiğim, içtiğim, burnundan fitil fitil gelsin!
Vücudünda yaralar çıksın!
İnsanlar senden uzaklaşsın!
Çocukların bıksın, uzaklaşsın!
O, zehirli diline eşek arısı soksun!
İçine kor ateşler düşsün!
Vücudundaki etlerin, kemiklerinden ayrılsın!
Vücudundan irinler aksın! Yüzüne yaralar döksün!
Saçlarına saç kıran girsin!
Ağzındaki dişlerin avuçlarına dökülsün!
Kalpsiz, vicdansız Kaynana!

Veremlere düşesin!
Ciğerlerin ağzından gelsin!
Kan kusup, ciğerlerin sökülsün!
İyice sağlığın bozulsun!

Açılsın, uykuyla aran!
Derman arar iken kalmasın tedavi için paran!
Yüzüne bakamasın hiç bir insan!
Kalpsiz, vicdansız Kaynana!

Olmasin mezarında mezar taşın! Hergün başın belalardan ayıklayasın!
Huzura, mutluluğa hasret kalasın!
Ömür boyu, uyku uyuyamazsın! Hep, huzuru, rahatı sayıklayasın!
Kalpsiz, vicdansız Kaynana!
DİNÇER DAYI