rüzgâr eser mi oralarda bilmem
bensiz üşür müsün bilmem
perdelerle konuşur mu gecen bilmem

bir ses
bir gölge
bir anı
süzülür mü içeri bilmem

adın buğulu bir camda çözülür mü bilmem
kâğıttan gemiler yüzer mi masanda bilmem

bense birinin elinden düşmüş gibi eskiyim bu gece
her kıvrımımda senin izin
dokundukça boşluğa dağılıyor zaman
suya eğilmiş bir sesin yankısı gibiyim

bir suskunluk kalıyor geriye
dünya dönüyorsa biraz seninle
sokaklar ürkek
kuşlar tedirgin hâlâ

bir sızı yürüyor içimde sessizce
bir zaman kırığı gibi beliriyorsun
hiç olmamış bir gülüşle

ve ben
bir daha hiçbir aynaya inanmak istemiyorum
ne zaman baksam
senin yokluğun çoğalıyor içimde

şimdi gecenin ince ucunda
adını usulcacık iliştiriyorum kalbime
bir dua gibi
bir sır gibi
bir mühür gibi

bir bekleyiş akıyor damarlarımda
her iç çekiş senden bir hatıra
her sessizlik senden bir ses

gökyüzüne dokunan bir çatı katında
ayın kalbini dinliyorum
senden sonra yaşadım mı bilmiyorum..

hulyaperest

(dokuzkasım2025)