Sende Mühürlü Dua

Yine sana yazıyorum istemsizce.
Belki bir dua gibi ulaşır sana bu sözler,
belki de bir sitem gibi düşer kalbine.
Bilmiyorum.
Ama içimde biriken sessizliğin ağırlığı,
artık susacak kadar güçlü değil.

Çorak topraklar gibi çatlamış dudaklarımdan,adını anıyorum,
her hecesi bir yakarış,her nefesi bir kefaret gibi.

Sarmaşık yollar sardı içimi,
yönümü kaybettim senin sustuğun yerde.
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir gönül bıraktın bende.
Bir yaprak daha düştü az önce,
adı senin yokluğundu.

Yürek sazım bile bile yandı kor oldu,
ama ben sustum.
Çünkü susmak, seni unutmaktan daha az acıtıyordu.

Bir kuş kondu yüreğime gece gece,
belki de senin habercindi.
Belki Allah’ın sabret diyen sesiydi.

Muhabbet bağıma prangalar vurmayın,
ben bu aşkı zindanlarda bile büyütürüm.
Yeter ki gözleri bir kez olsun düşsün yüreğime.

Geri gelen bir mektup gibiyim ben
mührü sende,sözleri eksik kalmış,
ama sevgisi hiç eksilmemiş.

İki gözümün çiçeği,kalbimin nuru
bu şehir bir girdap gibi dönüyor.
Ve ben hâlâ içinde kayboluyorum.
Belki seninle,belki sensiz,
ama hep sende mühürlü bir dua gibi…