0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
88
Okunma
Kara geceyle başlar yolculuk,
Ayrışmanın göğsünde erir beden.
Çürüyen benlik, sessizce soluk,
Küllerle konuşur saf olan zeden.
Kalsinasyon: Yanar eski suret,
Ateşte yok olur gurur ve dert.
Kalan, yalnız özdür — isimsiz bir niyet,
Aşkla dövülür, damıtılır sert.
Halletme’de çözülür zaman,
Sular alır benliği usulca.
Bütün sınırlar erir birer yalan,
Ruh akar şimdi kendi iç ırmağında.
Koagülasyon: Toprakla diriliş,
Yeni bir şekil, yeni bir öz.
Beden ve ruhta birleşir biliş,
Simya budur: Hiçlikten söz.
Yansıma doğar, ışıkla arınma,
Ayna parlak, gölgem barışta.
Bütünlüğe erer kırmızı şafakta,
Altın benliğim: Tekliğin ışıltısında
Sinan Bayram
