7-
27.10. 2001
Cide
Sevgilim!..
Sonbahar ile baharı iç içe yaşıyoruz…
Sahilde otların, çiçeklerin, yaprakların;
kimin kurumuşluğu, kimin sararmışlığıyla;
sonbaharı yaşamakta olduğumuzu anımsarken;
Cide’yi çevreleyen dağ, dere yamaçların
yeşilliğine bakınca bahar mevsimi canlanıyor;,
bahar yeşilliği içinde his ediyor, kendini. insan

Bahçeleri süsleyen yediverenler
sararan ayva moraran narlar
bülbüllerin suskunluğu;
sığırcık, çulluk göç katarları
deniz kuşlarının martıların çığlığı
defne, zambak kekik... solmuş
kokularını yitirmişliği sonbaharı
sonbaharı yaşatırken…

Bedenimin yorgunluğunu, bitkinliğini görünce;
gecelerin uykusuzluğu ağrıların acıların huysuzluğu
tomar tomar ilaçlar; hele basamakların çekilmezliği
batım ufkundaki akşam güneşince, yoluna devamla
çok şeyin gizemi içinde, sonbaharımı yaşamakta
olduğumu düşünüp hüzünleniyorum…

Sonra düşünüyorum da;
sonbaharın da kendince bir güzelliği var
sararmış yaprakları uçuşan şu ceviz, kestane,
fındık meyve ağaclarınca doğada var olan
geleceğini içinde saklayan bu sonbahar güzelliğini,
doğanın bir parçası olan insanoğlu neden yaşamasın…

İnsanoğlundan biri olarak ben neden
hüzünlere bürünmüşüm, neden!
Yüreğimde senin gibi bahar çiçeği var iken…
hüzün çiçeklerine neden yer olsun, diyor,
umut çiçekleri açılır oluyor içimde..

Geleceksin değil mi!..
Vadideki zambağım, hasret çiçeğim
Sevgilim ah sevgilim!...
-A r ş i v-

8 Beğeni