Yüreği çökmüş bir evin ortasında
Enkaza dönmüş insanlar gelip gidiyor
Bir papatya ağlıyor çatlak toprakta
Yüzünde tarihten sayfalar, çizikler çizmiş
Gözyaşları bir pınarın akışı gibi berrak
Hüznün aksi vuruyor çaresizliğine
Yoksul sokakların şarkısı bu
Kaçıncı göç, kaçıncı Fırat kokulu teknelere yığınak
Bir rüzgar kamçılayacak yüzünü
Sonra hayalim gelecek karşına
Bir şeyler düğümlenecek boğazına o an !
Avutmayacak seni şarkılar
İliklerine işleyecek hasretin sağanakları
Gözlerine vuracak, sokak fenerlerinin yalnızlığı

Rüzgar acılar savurur sokaklara
Hüzne durmuş bütün mevsimler
Saçlarım sarhoş akşamlara dalgalanır
Sonra yokluğun vurur şarkılara
Bulutlardan damlalar dökülür avuçlarıma
Mor yaralar açılır yüreğimde
Tesellisi gözlerin olan
Sensiz sabahlarda defalarca ölürken

Hasret ha bitti ha bitecek derken
Sen bilmezsin çektiklerimi
Gizlenirim hep pembe şiirlerin arasına
Ağlarım günahkar gecelerin içinde
Hiç terk etmez mazi, yüreğim daralır da daralır

Hayalimdir
Bir gün güneş doğacak, karanlık dünyama
Senden gelecek tüm umutlarım
Uzanacak, uzaklardan ellerin
Yürek yaralarıma
Bir seferde
Yeşertsen bendeki umutlarımı

Günay Koçak

5.11.2025