0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
42
Okunma
Bahar gelince göç başlar yine,
Dumanlı dağların yolu yaylalar.
Kuzular meleşir, döner anına,
Aşkla yananların dili yaylalar.
Masmavi gök kubbe, yeşil bir halı,
Çiçekler açmış, sarhoş eder kokusu.
Unutturur insana gurbeti, malı,
Kalplere dolan bir huzur kokusu.
Soğuk pınarlardan su içtim doya,
Sanki ab-ı hayat akıyor burda.
Derdini unutan düşmez hiç kıya,
Gönül ferahlığı saklıdır yurtta.
Aşık TURHAL der ki, seyrine doymam,
Her köşen bir destan, her taşın bir sır.
Senden ayrı düşene rahatlık koymam,
Sensiz geçen ömür, vallahi hüsran!
Hüseyin TURHAL
