KUL HAKKI AŞKI

(Nihal’im İçin Seyr-i Sülük)

Nihal’im, ben ne yaptım ki
Senin aşkına lâyık olabildim?

Ne sabah nurlarında
Adını zikrederek yürüdüm çöllerde,
Ne gece kıvılcımlarında
Secdeye varıp seninle yandım.

Ne bir gönül duvarı ördüm aşkına,
Ne nehirler kazdıkm içimde senin için.
Ne emek verdim sevdana,
Ne alın teri döktüm gönül bahçende...

Söyle Nihal’im:
Ben neyim senin kalbinde?
Bir dilenci mi?
Bir arsız mı?
Yoksa bir hırsız mıyım?

Hak etmediğim bir yüreğe konmak,
Emeksiz sevgi çalmak
Kul hakkı değil mi?

Hayır!

İstemem emeksiz vuslatı,
Duasız kavuşmayı.
İsterim ki aşkın;
Terim olsun,
Yol olsun,
Rükûum olsun,
Secdem olsun,
Ve SENİN için dökülen
Gönül kanım olsun.

Çünkü bilirim Nihal’im:
Aşk da kul hakkıdır…
Ve ben
Kul hakkına girmem!

NİHAL’İN MİRASI:

"Aşk;
Çalınmaz, kazanılır.
Gönül;
Çiçek değil, emekle sulanan bir tohumdur.
Nihal’im ise;
Secdelerde kazanılan bir mukaddestir."