Güneşin misafiri olduysan ;
Gündüzün sonunda
Yalnız olsan da yalnız olmuyorsun!
Güneş ile birlikte,
Günü beraber eritip akşama kavuşuyorsun ...

Sonra Ay geliyor, açıyor kollarını
Kalacak güvenli bir yer gösteriyor,
Kâinat gülerek selamlıyor seni...
Başına da bir sürü yıldızlar dikiyor...

Yeni güne, sevdiklerinle başlamak için,
Uyku geliyor, tutuyor ellerinden,
Her şeyi bir anlığına unutup masum kalacağın ,
Eşit insanlığa götürüyor seni gece .

Şafak söktüğünde
Gün yumuşacık okşayıp uyandırıyor ...
Sabahın huzuru ;
Gözlerini açıp bana baktığında
Sana sesiz içsel duam ile başlıyor .

Bugün kimin için yaşıyorsam
Yarın da seninle yaşamayı dileyeceğim...
Ben değişmeyeceğim !
Güzelliği de iyiliği de hep sende arayacağım .

Güneşin, gündüzün, akşamın, gecenin varlığı
Gönlümü kuşattığın için güzel !
Neşesi kıt değil çoksa ;
Sen olduğun için özel.

Orhan Gülaçar