BİZİM BELDE

Çivili fıçı gibi şu bizim eski belde
Yürüdüğüm sokaklar etlerime batıyor
Kızıl kederden gayrı bir şey kalmıyor elde
Her, derin iç çekişim, acıma can katıyor

Bizim şu mahallenin sadaka taşı kayıp
Meydandaki sokuya karargâh kurmuş itler
Flörte indirgendi, bu aşklar ne acayip
Edep kapılarında düşmüş bütün kilitler

Sokak aynı sokak da, hani bizimkiler yok
bilindik yüz kalmamış, nere gitti ahali
Yüzlerde kan çekilmiş bütün suretlar soğuk
Gidenlerin yerine, işte gelenin hâli

Nabız atar can yitik, dil konuşur mana lal
Ayak yürür fer bitik, hele bak sen şu işe
Muhabbetler terane, mimiklerde istiskal
Bizim sokak virane, cin var da kırık şişe

Cinsiyetler belirsiz, slüetler iç içe
Duyargasız gölgeler adi adım yürüyor
Şu bizim kaldırımlar çiğnenir koca hiçe
Naylondan iskeletler dem-mi devran sürüyor

Fersude evsafıyla her hanede ayniyet
Muttasıl hâlleriyle, mal sahte, imal fason
Ferasetsiz dimağlar, kabulsuz hüsn-ü niyet
Bu icadın mucidi, birkaç akıllı mason


DOST KALEMLERDEN

Eskidendi o belde, hem bizimdi hem sizin
Kalmadı artık elde, ellerin mi oldu ki!
Kayıp gitti ellerden, almadı bizden izin
Şom ağızda dillerden, kayıp belde n’oldu ki!
...............Murat Kahraman Muradı........


Zamane, çürük maya hamuru tutmaz artık,
Sükûtun bile sesi, hoyratlığa karışmış.
Kandiller yanmaz oldu, gölgeler yutmaz artık.
Köşebaşı meyhane, kadehlerde barışmış.

Bir zamanlar duvardan çiçek sarkardı al al.
Şimdi demir parmaklık, paslı kilit, kırık cam.
Hasretin mezar taşı, yanı başta tahta sal.
Kuş uçmaz, çocuk gülmez hâl bu, işte tastamam
..................Kavi66...............…….…...........


Sözlük
(Kadim türkçede veya modern türkçede böyle bir sözcük varmı? Bilmiyorum)
Dem-mi devran : Bu devirde, bu asırda, bu sıra da, bu zamanda, bu demde