1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
69
Okunma
gün müydü bizi iteleyen,
biz miydik,
günü günden aydıran,
işte muamma,
her şey ama her şey,
bir film şeridi,
ben her karesini,
temize çekiyorum,
defalarca karbon kağıdına fısıldadım,
şimdi ellerimde eskimiş karbonun karası,
yüzüm gözüm kararmış,
eskilerden silkineceğim,
kırk su kaynatmam mı gerekiyor,
yoksa çivit mavisi mi katmak,
düşüncelerimi çitileye çitileye,
bir mavi bir ben bir de gökteki kuş da kalıyor aklım,
kanattan kanata,
bir ses,
bir soluk,
fısıldıyor, yaşa yaşa işte yaşamak bu diye,
yorgun bir sabahı uyandırdım kuşların kanatlarında…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
#poemia
5.0
100% (3)
Cevap Yaz