Yine çıktım gurbet elin yoluna.
Sağım belli değil sol belli değil.
Girsin diye işler artık yoluna.
Kırılmış kanadım kol belli değil.

Erkenden dizdim de yolluk çıkımı.
Çıkarmam vallahi zerre gıkımı.
Bir tek canım kaldı zerre sıkımı.
Para belli değil pul belli değil.

"Bir alamet" dedik olsun uğurlar.
Duymayan kalmasın ahraz sağırlar.
Yandı yakıldı da közde bağırlar.
Ağu belli değil bal belli değil.

Üç beş kazanırsam dönerim geri.
Kalırsa gözümün dizimin feri.
Yakarmı yıkar mı gurbetlik yeri.
"Git" i belli değil "Kal" belli değil.

Yavuklum yeminler şartlar ettirdi.
Başımda üzerlik otu tüttürdü.
"Garı gıza bakma" diye fıttırdı.
Kızı belli değil dul belli değil.

Benzemiyor yayla ile köyüme.
Benzemiyor denizleri çayıma.
Çalışırsam helal düşer payıma.
Dere belli değil göl belli değil.

Gurbete ilk giden benmiyim sanki.
Köyde dursam emme, çen’miyim sanki.
Ayrılık ölüm mü şenmiyim sanki.
Gayrı tutunacak dal belli değil.

Tez elden kabulüm olsun muradım.
Gurbetlikte ilk gün işte ilk adım.
Bundan sonra garip yazılsın adım.
Biçareyim ne iz yol belli değil.
[ /kalin

çen-bir parçanın diğer yüzü

Kıymetli üstad Nurelî, tarafından şiirime yazılan nazire aslında ata sözü niteliğinde duygunuza kaleminize sağlık kıymetli üstadım

Kulak ver sözüme çok gördüm solan,
Ümitlerle gelip canından olan,
Bir kaç kuruş için dostuna kıyan,
Ne kuzu bellidir ne de kurt olan...

Zordur yaban ili sanma ki vatan,
Bileğine yaslan tek dostun paran,
Kanma sen kimseye dost bile yılan,
Ne hancı bellidir ne de han olan...