Değerli Şairim,

Yürek eline aldığında duyguları tutana aşk olsun...çağlar durur... bazen mantık da kar etmez...
.
"Yüreğim,
Sessizliğin bile dalgalandığı bir kaynak,
Her nabız atışı,"
........................................
"Konuştukça taşan
Bir kelime-ırmağı taşıyorum içimde."

Ne anlamlı naif nadide söylemler bunlar... Bu anlamda yürek hem oldukça engin...hem de taşmaya müsait bir bent gibidir...

"Bir damla düşse hafızama,
Yıldızlar ıslanır gecemde."
.............................................
"Sevilmek…
Ve insana rağmen
İnsan kalmak…"

Sevilmek ve insan kalmak...ne kadar önemli. Abraham Mazlow'un ihtiyaçlar hiyerarşisinde, sevilmek üçüncü sırada yer almaktadır.

barınma fiziksel ihtiyaçlardan sonra sevme sevilme önemli bir yer tutmaktadır...
Sevilmeye hepimizin ihtiyacı var....Fakat amasız ancaksız değil....Her şeye rağmen olmalı bu duygu...
Japon düşünür Toyotomi, "gerçek açlığın "rağmen" türü sevgide yaşanacağını ısrarla iddia etmekte...

ve insan kalmak....sanırım önce insan olmak gerekiyor...Her doğan hemen insan olamamakta maalesef...

İnsan olmanın argümanlarını özümseyip davranışa dönüştürmek gerek...

ve böylece bozulmadan kalmayı başarmak gerek...

"Her kelime, ömrümden yürüyen bir asker;

Ama hepsi yüreğimin sınırlarını korur.
Vicdanımdır komutan…
Merhamet, sağ cenahım.
Adalet, göğsümde bir madalya gibi taşınır."

İşte insan olabilmenin koşullarından en önemli mihenk taşları: Vicdan..merhamet...adalet....

dahasıda var elbet; hoşgörü...ötelememe...empati...tevazu...cömertlik vb.

...................................
"Öyle ki,
Kalbimin kuytusunda duran her hüzün
Bir gün mutluluğa yaklaşır adım adım
Ve ben
Her adımı mısraya dönüştürürüm..."

Aynen öyle olmuş değerli şairim...

ve akabinde birbirinden nadide imgelerle bezenmiş bir eser....

Hepsi birbirinden estetik ve naif...

Emeğinizi...yüreğinizi...kaleminizi tebrik ediyorum efendim...

Güzel günlere...