0
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
89
Okunma
Aşkın bahçesine bir gül ekenler,
Sevincin tohumunu gönle dikenler,
Gönlün derdinden bir nefes çekenler,
Gülü açsın diye nöbet tutarlar.
Kırmızı yaprağı kana boyanmış,
Kokusunda binbir derman demlenmiş,
Sevenin kalbine umut eklenmiş,
Gülü açsın diye nöbet tutarlar.
Gönül bilir o zarif çiçeğin halin,
Sevgilinin yanağı gibi hem narin,
Ömrüm harcanıyor bak ne acı bir an,
Gülü açsın diye nöbet tutarlar.
Dikenine razı oldu Aşık Turhal,
Bilsinler ki bu sevda ezelden bir hal,
Yâr elinden gelen her cefa helal,
Gülü açsın diye nöbet tutarlar.
Ne zaman görsem bir gonca açmışsa,
Sanki yâr yüzüme gizlenip bakmışsa,
Bu fâni dünyaya bir leke yakmışsa,
Gülü açsın diye nöbet tutarlar.
Hüseyin TURHAL
5.0
100% (2)
