Huzur bozan anılar
Yakamızı bırakmadığı sürece
Tat almamız mümkün olmaz
Bu hayattan

Hep sığ düşünceler içinde
Sorgularız geçmişimizi
Gelse de baharlar
Hazan yaşarız içimizde
Huzursuz bir ömür süreriz
Bu süreçte

Kâbus içinde geçer geceler
Hüzün çöker döşeğimize
Darağacında sallandırırız hatıraları
Kefensiz gömeriz
Derin denizlerin dibine

Çığ gibi büyür içimizde yalnızlık
Nefrete dönüşür her anımız
Artık vazgeçişlerimiz başlar
Yaşam serüvenimizde

Yorgun yüreğimizin
Kanatsız çırpınışlarını
Sineye çekeriz

Bir yaprak gibi düşer toprağın bağrına
Yaşanmamış yıllara sitemlerimiz
Anılar canlanır gözümüzde
Acıların ince sızıları yaşanır içimizde

Bir yıldız gibi kayıp gitse de sonsuzluğa
Unutulmaz yürekteki ilk yara
Kutsallaşır
Gömdüğümüz derin denizlerin dibinde

Hangi limanda
Hangi koyda
Kim bilir hangi yılda
Tekrar demir atarız
Sevdanın ağına

Biz bu dünyada var oldukça
Sevda denilen illete bulaştıkça
Karanlık gecelerden
Medet umdukça
Sevdalar hapsolur içimize
Yürek yarası kalır bize

Vedalar özlemlere uzanır
Gidenler hep hasretle anılır
Kalanlar düşe kalka ömür sürdürür.

"Halide Köksal