8
Yorum
29
Beğeni
5,0
Puan
270
Okunma

Ey âşık dedikleri kör kütük sersem!
Yaradan’dır o , yara diye ne inlersin?
Çöl, su istemez! Susuzluktan öl ki dirilesin
Toprak olmadan buğdaya ulaşılır mı sandın ?
Gece dediğin nedir ki sabahı sorarsın?
Karanlık, kandilin yağıdır ey gafil!
Yüreğindeki yırtık o muhteşem rahmettir;
Gözyaşlarınla sulamazsan, gül bitmez bahçende!
"Öldüm!" de! Feryadın mezara taş döşer ancak
Can, ölmeden canan bulunmaz!
Sen ki "Neden?" diye sormakla kendini kandırdın
Nasıl sormadın bir kez: " Nasıl yok olurum ben? "
Sabah olmadı dediğin gecenin içinde,
Güneş, senin sönmüş küllerinde doğacak!
Dön de bak ateşine işte Fânûs-ı Rûh!
Kırılmadıkça, ışık saçar mı kandil?
Şu dil dediğin et parçası yalandır vesselâm!
Hakikat, dilsizlerin sırrıdır; suskunluğa gömül!
Aşk’ın lügatında "acı" diye harf yok;
Yan! Kül ol! Külünde saklıdır O’nun cemâl’i...
Çağdaş DURMAZ
5.0
100% (9)