Dokunma bana bedenim yorgun ,
Gönlümde yangın var, ateşi yansın.
Bir ömür uğraştım, nasibim olsun ?
Varsın bu gönül, yüreğimi yaksın.

Bir ben miyim acıları taşla ören,
Bir ben miyim kaderi dert bilen?
Her sabah doğan gün batmasın ,
Deyme felek deyme şu fakirlere

Büküldü dizlerim, yokuşlu yolda,
Gözde umut,kalmaz görmez artık .
Ne dostlar varmış, ne sevda kaldı,
Bırak da dertleri içime bırakayım.

Yıldızlar tanığım, oldu yanımda,
Serseri rüzgârlar vurur her yanda.
Her adımdan, dua dönsün havada,
Deyme felek deyme çaresizlere.

Artık ne acı ne de hüzün içimde,
Her yarayı sızıyı yazmaz biçimde.
Kırık aynadan baksana kendine,
Pevruzi,bu sabırla ne beklersin.

Deyme felek deyme fakirlere
Ben senden razıyım bak zengine.
Ne aldıysan benden helâl olsun,
Yeter ki her gün huzurum olsun…

Berlin, 2025
Pevruzi Hasan

Şiirlerime yorum yazan beğenen dostlarıma teşekkür borcum var.

Değerli şiir dostlarım,
güzel yorumlarınız ve gönülden destekleriniz için hepinize yürekten teşekkür ederim.
Sözün değeri, onu anlayan yüreklerle çoğalır.
Varlığınız şiirlerime anlam, nefesinize selam olsun.
Saygı ve muhabbetle,
Pevruzi Hasan