0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
50
Okunma
Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilâtün Fâ’ilün
Gülşen-i hüsnün güle benzer, zülf-i yârin sümbüle,
Âşıkın kalbi figân eyler o nazlı bülbüle.
Sünbülün rengi misâlin bağlamış aşkın beni,
Tâze derdim gonca açmış, dertlerim dönmüş güle.
Yâr elinden içmişem bir câm-ı aşkın şerbetin,
Âsumân meclisinde sâkî gerekmez bu kula.
Nâr-ı hicrinle yanar cânım, visâlinle solarım,
Bağbanım sen, ben senin gülzârının bir mûsüle.
Gözlerimden akan yaşlar, âh-ı dilimden çıkan,
Sana yâr olmaya kurban, yâr bu âşık tek dile.
Gönlümün tâcısın sen, canımın cânânısın,
Sultânım, lâyık mıdır, canın bu denli zûl ü zille?
Âşık TURHAL seni görmezse cihânı neyler o,
Gel ki şevk-i dîdârın, bî-gümân, ömrü uzata.
Hüseyin TURHAL
