Sararan iç dünyamda korkusu sonbaharın
Gazelin çığlıkları kulaklarda misafir.
Yakacak nesi kalmış,sönmüş nefesi harın
Her ağaçta tek kalan yaprak sanki bir sefir.

Neden ısıtmaz güneş,neden gölgesi kısa?
Susar bir ağaç,çıplak,arkadaşı bir serçe.
Bilecek küstüğünü,doğayı ah bir okusa
Dökülecek dilinden bir şarkı,parça parça.

Gökyüzünde bir bulut,gözleri dolu dolu
Görünce ağaçtaki o hazin manzarayı.
Akacak gözünden yaş,bağlıdır eli kolu
Vazgeçmez görevinden verseler de sarayı.

Sonbahardaki hüzün yürekte bir esinti
Sızlar içimde halâ göçen kuşun vedası.
Her güzelde bulunur istenmeyen kasıntı
Gönlümde hapis kaldı bu mevsimin edası.

Sonbaharın tonudur doğayı güzel kılan
Sanki birer renk almış yaşanan sevgilerden
Güz geldi,deseler de biliyor onu bilen
Nasibini alıyor o,haklı övgülerden.

VAHDET ÇİL ( Vahdet-i can )
Amasya , 20.11.2017